داستان کمربندی جنوبی دماوند، منطقه گیلاوند ( بخش نهم ) نارگذر سرهار ( ۵ )
داستان کمربندی جنوبی دماوند، منطقه گیلاوند ( بخش نهم ) نارگذر سرهار ( ۵ )
طی سلسله مطالبی موضوع "کمربندی جنوبی دماوند ـ منطقه گیلاوند" را مورد بررسی قرار خواهیم داد . در ابتدا اسناد مرتبط با این موضوع را بررسی نموده و سپس به تحلیل آن ها خواهیم پرداخت.

💠کنارگذر سرهار یا اصطلاحاً کمربندی شمالی یا کمربند غربی( ۵ و پایانی )💠

🔰بعد از پرداختن به ماجرای پروژه کمربند غربی از سال ۹۳ تا کنون، به تحلیل این روند خواهیم پرداخت.

🔅همانطور که در ابتدای یادداشت ها مطرح شد کنار گذر سرهار جاده قدیم دماوند است که در سال های دور از این مسیر برای عزیمت استفاده می شد.

🔅حمیدرضا مشهدی عباسی نماینده دماوند و فیروزکوه در دوره دهم وقتی می بیند هزینه سنگین کمربندی جنوبی که بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیارد تخمین زده شده است، موضوع کنارگذر سرهار را به عنوان مُسَکّن مطرح می نماید تا شاید بخشی از ترافیک روزهای آخر هفته از این طریق کاسته شود و کسانی که قصد ورود به دماوند، مشاء و احیاناً مسیر جاده آبعلی امامزاده هاشم (ع) دارند از مسیر عبور داده شوند.

🔅از این رو ایده اولیه این طرح را در سال ۱۳۹۳ مطرح می نماید و در سال ۱۳۹۴ به عنوان «کمربندی غربی» به تصویب می رسد و در نوروز همان سال عباس آخوندی وزیر مسکن و شهر
سازی از این منطقه بازدید کرده و بر اجرای طرح تاکید می نماید.

🔅در اردیبهشت سال ۹۴ محمودی فر فرماندار دماوند جاده سرهار به اسب چران را تنها پروژه جدید تعریف شده، در سال ۹۳ برشمرده که در سال ۹۴ نیز قرار شد اعتبارات ویژه ای به آن اختصاص داده شود.

🔅مشخصات پروژه:

طول جاده به روایت های مختلف ۴/۵، ۶/۵ تا ۸/۵کیلومتر اعلام شده که عرض آن ۲۵ متر در دو باند (لاین) شمالی و جنوبی می باشد ومصوب شده بود در مدت ۲۴ ماه با مبلغ ۲۸ میلیارد تومان و با احتساب تقاطع های غیرهمسطح ۵۰ میلیارد تومان به اجرا در آید.

🔅در مسیر اجرا پروژه دوگونه معارض داشته که بخشی از معارضین مالکین و بخش خصوصی و بخشی هم مربوط به ابنیه و تاسیسات دولتی بوده است. هزینه پروژه قرار شده بود توسط شهرداری دماوند، اداره کل راه و شهرسازی و استانداری تهران تامین شود.

🔅میرزائی نماینده دماوند و فیروزکوه در دوره دهم بر این عقیده بود پروژه تا پایان سال ۹۵ به بهره برداری برسد ولیکن تا پایان سال ۹۵ پیشرفت پروژه بین ۲۰ تا ۳۰ درصد اعلام گردید.

🔅در اوایل سال ۹۶ میرزائی عنوان کرد:[ اگرچه در دوران نماینده قبل مقداری تلاش صورت گرفت اما اقدام عملی انجام نشد و ما تلاش کردیم در مرحله اول کمربندی را به بودجه های ملی اضافه کنیم.] البته ایشان هم مانند مشهدی عباسی معتقد بود کمربندی جنوبی نیاز به تملک زمین با بودجه های فراوان بالغ بر ۲۴۰ میلیارد تومان دارد که مانع اجرای کار می شود. از این رو پیگیر جدی کمربند غربی می شود که می تواند تا ۲۵ تا ۳۰ درصد ترافیک را کاهش دهد و ابراز امیدواری می کند به شرط تامین بودجه پروژه سال ۹۶ افتتاح گردد و محمودی فر فرماندار دماوند هم معتقد است در هفته دولت به افتتاح می رسد.

🔅در آبان ۹۶ رنجبر رئیس اداره راه پروژه را که ۶/۵کیلومتر است، دارای پیشرفت ۵۵ درصدی اعلام می نماید.
اما در همین مصاحبه رنجبر از یک مسئله رمز گشایی می کند که از زمان شروع در سال ۹۳ تا آبان ۹۶ هیچ اشاره ای در خبرها و سخنان مسئولان نشده بود؛از این زمان ماجرا شکل جدیدی به خودش می گیرد.

🔰رنجبر می‌گوید پروژه کمربندی سرهار از ورودی شهر در محدوده قبل از پلیس راه آغاز شده و انتهای آن به خارج از شهر دماوند از طریق ولیران به جاده فیروزکوه وصل خواهد شد.

🔅تاکنون انتهای پروژه کمربند غربی تا دانشگاه‌ پیام‌نور تعریف شده بود و یک قسمت داشت، ولی یکباره پروژه دو قسمتی می شود، قسمت اول تا پیام نور که در حال اجراست و قسمت دوم از انتهای بلوار شورا که از طریق ولیران به جاده فیروزکوه متصل خواهد شد.

🔅پروژه ای که قرار بود در سال ۹۵ و مجدداً در هفته دولت ۹۶ افتتاح شود و به قولی هنوز در پیچ و خم قسمت اول مانده است، چرا به ناگاه و یکباره صحبت از فاز دوم کمربندی می شود؟!!

🔅در اواخر بهمن ۹۶ شورای برنامه‌ریزی استان تهران، احداث کمربندی دماوند را به طول ۱۲ کیلومتر و حدفاصل گردنه سرهار تا ابتدای پل شلنبه با اعتبار ۲۰۰ میلیارد تومان تصویب می کند که مؤید خبر قبلی است.

🔅در اواخر فروردین ماه سال ۹۷ “مرتضی رمضانی فعال محیط زیست و کوهنورد مشهور دماوند” در یادداشتی در نشریه “فرهنگی اجتماعی دماوندم آرزوست” با عنوان «کمربند انتحاری دماوند» نسبت به این خبر ناخوشایند هشدار می دهد و از مردم و مسئولان می‌خواهد که نسبت به اجرای فاز دوم حساسیت نشان داده واز اجرای آن جلوگیری نمایند.

🔅رمضانی معتقد است چرا باید برای فرار از مشکل، با تصمیمی عجیب (شاید منحصر به فرد در کشور) تصمیم به امور کمربندی از داخل شهر دماوند گرفته شده است، در حالی که هیچ گونه مطالعات زیست محیطی در خصوص این مسیر صورت نگرفته است و این کار شهر دماوند را به دو نیمه مجزا تقسیم خواهد کرد و فلسفه کمربندی خود به خود زیر سوال می‌رود و در نهایت تصویر ناخوشایند و شاید رقت انگیز و وحشتناکی از آینده شهر به دست خواهد داد.

🔅 تا اینجای کار متوجه شدیم،پروژه سرهار که ۶/۵کیلومتر است وبا هزار اما و اگر، به پیشرفت فیزیکی ۵۵درصدی رسیده و همچنین با چندین معارض دولتی وشخصی مواجه است وادامه آن نیز در پیج وخم های اداری گیر کرده است،چرا سر وکله بخش دومی هم پیدا می شود که از بلوار شورا شروع واز ولیران عبور کرده و به جاده دماوند-فیروزکوه ختم می شود.

💢نمی دانیم این نانی است که وزارت مسکن وشهرسازی پخته و به مسئولان شهرستان تحمیل کرده است؟!! یا پیشنهاد از طرف مسئولان دماوند بوده است؟!!

💢در هر صورت این موضوع در زمان نمایندگی میرزایی نیکو، نماینده سابق و محمودی فر وصفری فرمانداران سابق مطرح ومورد تأیید واقع شده است ، حال مسئولان وقت شهرستان چه توجیهی داشته اند، برای مردم روشن نیست، امیدواریم پاسخی برای قبول این طرح ناخوشایند داشته باشند.

🔅در شهریور ۹۷ کاوه معاون اداره کل راه و شهرسازی نیز دو قسمتی بودن پروژه را تأیید می کند، که قسمت اول ۵۷ درصد پیشرفت داشته است و در صورت تامین اعتبار( ۲۲ میلیارد تومان) تا دهه فجر به اتمام می‌رسد، ولی مسیر قسمت دوم یعنی اتصال محور دماوند به جاده فیروزکوه در حال مطالعه می باشد و عملیات اجرایی آن در سال ۹۸ شروع می‌شود .

🔅در همین زمینه خالق دوست رئیس اداره راه و شهرسازی، پیشرفت فیزیکی را ۷۵ درصد اعلام می کند که تاکنون ۱۸ میلیارد تومان هزینه شده و نیاز به ۷۰ میلیون تومان اعتبار باشد، ایشان هم به دوقسمتی بودن کمربندی تاکید دارد که قسمت دوم به طول ۳۰ کیلومتر تابعد از پل شلنبه می باشد.

🔅در سال ۹۸ مجید صفری فرماندار خواستار تسریع وتکمیل از مسکن و شهرسازی و شهرداری دماوند به عنوان مسئولان پروژه می گردد و در پایان همان سال مدیرکل راه و شهرسازی معتقد است با توجه به این مهم متاسفانه به دلیل کمبود بودجه با کندی پیشرفت مواجه است.

🔅در نوروز ۹۹ مجدداً نگهبان مدیرکل راه و شهرسازی پیشرفت محور غربی پروژه را ۶۰ درصد عنوان می‌کند که اگر ۷۰ میلیون میلیارد تومان اعتبار تأمین شود تا پایان دولت تدبیر و امید و شاید زودتر به بهره برداری برسد و معتقد است اگر بخواهد قسمت دوم شرقی مطالعات انجام شده هم آماده ملاحظه شود نیاز به ۲۳۰ میلیارد تومان اعتبار دارد

🔅در این زمان سید احمد رسولی نژاد نماینده دوره یازدهم انتخاب شده است و در افتتاحیه دفتر ارتباط مردمی خود ۹۹/۳/۲۳ اظهار می‌دارد: مشکل کمربندی منطقه گیلاوند باید برطرف شود، چرا که مردم گرفتار هستند و این پروژه جزو برنامه‌های فوری ماست وما بشدت دنبال می‌کنیم. ایشان افزود کمربندی شمالی دماوند مورد نظر ما نیست، چرا که صدها میلیارد تومان پول در آن خرج می‌شود، این منطقه اختلاف سطح و دما دارد و در آنجا امکان بهره برداری
نیست.

🔸ایشان خاطر نشان کرد: شایعه شده که این کمربندی برای شهرکی خاص ساخته می شوند و ما باید دنبال منافع عمومی باشیم، وی در ادامه گفت: اجازه نمی‌دهیم که بودجه صدها میلیاردی مملکت برای برخی افراد مرفه بی درد هزینه شود و باید کمربندی متوقف شود.

💠ما تحلیل این سخن را در چند پاراگراف آینده که مجدداً موضوع کمربندی را ایشان مطرح می‌کنند،پی خواهیم گرفت.

🔅در تیر ۹۹ حیدری فرماندار جدید دماوند در مصاحبه‌ای پروژه سرها را صرفاً مسیری برای دسترسی به شهر دماوند تلقی می‌کند، که ۲۰ میلیارد تومان هزینه شده و یک سوم از کار باقی مانده است و در ادامه می‌گوید: باید به دنبال رفع موانع قسمت اول ضلع غربی باشیم و ادامه ضلع شرقی ازولیران تا بعد از پل شلنبه راضروری نمی داند.

🔅در مرداد ماه ۹۹ پایگاه اطلاع رسانی عصر شرق طی یادداشتی داد جاده سرهار را جاده ای پر ابهام در ضلع غربی می‌داند که پیمانکار چرا در وسط مسیر حفاری عمیق، نزدیک به ۲۰ متر ایجاد کرده است، وقتی جاده‌ای از گذشته در این مسیر وجود داشته، چرا این گودال عمیق را به وجود آورده اند، اگر همان مسیر قدیمی را ادامه دادند با هزینه‌ای کمتر جاده احیا می‌شد، چرا باید در دو باند ودر دو مسیر متفاوت چنین حفاری ایجاد کرده اند و همچنین چراآسفالت‌ریزی قسمت‌هایی از جاده به کوه منتهی می شود و اصلاً چرا جاده که هنوز زیرسازی آن تا انتهای پروژه به اتمام نرسیده است، باید آسفالت گردد و بلا استفاده بماند و…

🔅در همین زمینه از قول حیدری فرماندار دماوند آورده، که پروژه کمربندی سرهار نیاز به اصلاحات دارد و موضوعات فنی در بخش‌هایی از آن رعایت نشده است. فرماندار معتقد است فاز نخست به این دلیل که هزینه شده است دیگر نمی‌توان آن را رها کرد و اگر کامل گردد در برای خروج از شهر دماوند و دسترسی به جاده اصلی مفید است،ما نگاه منفی روی جاده کمربندی سرهار نداریم، ولی اصلاحات فنی باید در پروژه انجام شود.

🔅مجدداً در خرداد ۱۴۰۰ سیداحمد رسولی‌نژاد نماینده مردم دماوندوفیروزکوه در نشست خبری با خبرنگاران ضمن طرح کمربندی جنوبی و پیگیری آن به کمربند غربی دماوند اشاره می‌کند: که این طرح به درد مردم نمی خورد، این پروژه از لحاظ فنی اختلاف سطح و تردد با مشکل مواجه است و کامل اجرا نمی‌شود.

🔅و سرانجام در مهر ۱۴۰۰ معاون اداره کل راه و شهرسازی استان تهران از بازدید یکروزه سید احمد رسولی نژاد نماینده مردم خبر داد که در ضمن آن به طرح‌های مهم راهسازی شرق استان تهران اشاره دارد از جمله کمربند غربی که به لحاظ تأمین هزینه‌های اجرایی پروژه و تملک نیاز به پیگیری و پشتیبانی دارد

💠تحلیل پایانی

🔅پروژه ای که هدفش تسهیل رفت و آمد ساکنین دماوند و کاهش دادن ترافیک منطقه گیلاوند بوده است، در پایان سال ۹۸ و اوایل سال ۹۹ به پروژه کسل کننده تبدیل می شود.

🔅چندین بار وعده افتتاح داده شد و بارها از پیشرفت ۵۰،۶۰ تا ۷۵ درصدی آن صحبت شد، ولی به علت کمبود اعتبارات حرکت لاک‌پشتی پیدا کرده و در نهایت بینابین انتخابات نمایندگان مجلس و سپس انتخابات ریاست جمهوری رو به افول می گذارد.

۱- این پروژه دو قسمتی، قسمت اول در حال اجرا با ابهام روبرو شده و قسمت دوم در محاق قرار گرفت.

🔸الف–در باره قسمت اول باید سوال شود که چرا اجرای پروژه یکپارچه انجام نشد؟ پیمانکار چرا حفره ای عمیق ۲۰ متر ایجاد کرده و رها کرد؟(آیا برای این کار دلائل فنی وجود داشت؟)، چرا وقتی زیرسازی کل پروژه انجام نشده چرا بخشی از آن آسفالت گردید؟ موضوع معارضین خصوصی و دولتی به کجا رسید؟ پروژه چند پیمانکار داشته است؟ چرا آمارهای پیشرفت متفاوت است؟یکی پنجاه درصد اعلام می‌کند، دیگری ۶۰ درصد و یکی ۷۵ درصد؟ نظارت عالیه مسئولین شهرستان چقدر بود؟ آیا آمار دقیقی از هزینه کرد پیمانکار وجود دارد؟ آمارها در این قسمت هم متناقض است، هم در بخش اعتبارات مصرف شده و هم دربخش اعتبارات مورد نیاز.

🔸ب–قسمت دوم که در حال مطالعه بوده است و قرار بود بلوار غربی (سرهار) از طریق بلوار شـورا، سنگ پل و ولیران تا جاده فیروزکوه ادامه پیدا کند، خوشبختانه به هر علتی که باشد، از گردونه اجرایی خارج گردیده و کسی پیگیر آن نشده کنند.

۲-در باره علت اینکه پروژه دو قسمتی اعلام و به یکباره طرح کمربند جنوبی به کنار گذاشته شد، چه بود؟ چرا مسئولان این طرح را کنار گذاشته و تصمیم گرفتند ترافیک سنگین منطقه گیلاوند را از طریق ادامه بلوار شورا،سنگ پل و ولیران تا جاده فیروزکوه ترافیک‌ هدایت کنند؟ این تصمیم توسط چه کسی و یا کسانی با اداره یا اداراتی پیشنهاد شد، مسئولان وقت از سال ۹۷ تا ۹۹ بایددلایل متقن خود را ارائه دهند.

۳-چرا پروژه یکپارچه دیده نشد، بخشی آسفالت گردید و بخشی رها، چرا حفره عمیق کنده شده و هنوز وجود دارد که مسیر سرهار را به دو نیم کرده و امکان رفت و آمدها را سلب کرده است، به نظر می‌رسد دادستان محترم ترک فعل پیمانکار یا اداره تصمیم گیرنده را به خاطر معطل نمودن پروژه وآسفالت کردن بی حاصل و در یک کلام مسدود کردن مسیر سرهار در حال حاضر را مورد بررسی قرار دهد و ادعای خسارت نمایند.

۴-پروژه مجدد در دستور کار قرار گیرد و کارشناسان قسمت اول آن را مورد تحلیل عملیاتی قرار گیرد،نواقص را مشخص کرده و اعتبار مورد نیاز را اعلام نمایند تا از طریق اعتبارات دستگاه های مربوطه یعنی شهرداری دماوند، اداره راه و شهرسازی واستانداری به اتمام برسد.

۵- این نظر آقای رسولی نژاد نماینده دماوند و فیروزکوه که مسیر کمربندی غربی مورد نظر ما نیست و به علت داشتن اختلاف سطح و دما قابل بهره برداری نمی باشد و یا شایعه است برای شهرک آویشن و نهایتاً مرفهین بی درد احداث شده است و در کل به درد مردم نمی‌خورد، قابل خدشه و نقد است و هم چنین نظر آقای شیوا شهردار دماوند که در جلسه بررسی حادثه تصادف اخیر گیلاوند نظر نماینده دماوند را صحه گذاشته وتأیید نموده و ادامه آن را غیر قابل اجرا می داند، نیز قابل نقد و بررسی است.

الف– این پروژه در سال ۹۳ شروع شد و ما اکنون در سال ۱۴۰۰ هستیم ، آقای رسولی نژاد در این سال‌های اخیر قاعدتا نیم‌نگاهی به نمایندگی شهرستان داشته اند، چرا از ابتدای یا اواسط آن اعتراضی نکردند و یا نظر کارشناسی خود را ارائه ندادند. چرا به آقای مشهد مشهدی عباسی اعلام نکردند که این پروژه را به صرفه و صلاح منطقه نیست به اجرا در آید،آقای شیوا که در این سال‌ها حداقل یک بار معاونت عمرانی فرمانداری را به عهده داشتند، چرا آن موقع سکوت کردند واعتراضی نکردندولی حالا با آن مخالفت می‌کنند.

ب –برای این پروژه که متاسفانه با همت وپیگیری مداوم و فراوان می‌توانست زودتر به نتیجه برسد و مورد بهره برداری قرار گیرد، تا کنون حداقل ۲۰ میلیارد تومان هزینه شده است آیا صلاح است این هزینه ها نادیده گرفته شود

ج– و از آن بدتر مسیر سرهار رها شده است، هیچ سرانجام برای آن وجود ندارد وبا این حفره عمیق با منطق یا به ظاهر بی منطق در وسط آن، ارتباط دو سویه مسیر قطع شده است و بخشی از مسیر که آسفالت شده و در اختیار قرار دارد، در حال از بین رفتن است، چه کسی پاسخگو است که پروژه به حال خود رها شود و کان لم یکن اعلام گردد.

🔅از حق نگذریم، در این بیست وپنج سال اخیر سه پروژه بزرگ از قبیل:
🔸احداث بزرگراه تهران – پردیس
🔸احداث بزرگراه بومهن – دماوند
🔸احداث بزرگراه دماوند – فیروزکوه – قائمشهر
در سطح منطقه ما به سر انجام رسیده است، ولی موضوع بحث ما کمر بند جنوبی و مترو بود، که تا اینجای کار نه به مترو دست پیدا کردیم ونه به کمر بند غربی(شمالی).

🔸انشاءالله با تلاش مجدد مسئولان هم کمر بند غربی از طریق اعتبارات دولتی و هم به کمر بند جنوبی از طریق بخش خصوصی دست پیدا نماییم.