آنچه که از آمارها بر می آید وضعیت بارشی سال ۱۴۰۰ نیز بهتر از سال ۱۳۹۹ نخواهد بود و احتمالاً چاه های آب منطقه قبل از رسیدن به نیمه تابستان با مشکل کم آبی مواجه خواهند شد و در اواخر تابستان تنش آبی در تمامی بخش ها اعم از کشاورزی،باغی و خانگی مشهود خواهد بود.
واقعیت این است که منطقه آبسرد دماوند و بطور کلی دشت های شرقی شهرستان دماوند در یک دور تسلسل بی پایان از کاهش ورودی آب به سفره های زیر زمینی و افزایش برداشت از این سفره ها به دام افتاده و هر ساله به تعداد چاه های کم آب و حتی خشک شده منطقه افزوده می گردد.
در منطقه آبسرد تقریباً ۹۵ درصد از مصارف آب در بخش کشاورزی بوده و تنها ۵ درصد مربوط به مصارف صنعتی و خانگی می باشد ولی در همان ۹۵ درصد بخش کشاورزی نیز مصرف آب مزارع کشت محصولات جالیزی نظیر خیار،کدو و لوبیا و همچنین کشت گل های شاخه بریده بیش از نیمی از مصارف را شامل شده و به جرات می توان گفت نیمی از مصرف آب در منطقه آبسرد مربوط به همین چند محصول جالیزی بوده و مصرف در بخش های باغی و خانگی و صنعتی به زحمت معادل نیمی از مصارف را شامل می گردد.
از سوی دیگر در میان محصولات باغی نیز میوه های هسته دار سردسیری نظیر انواع هلو،انواع آلو،گیلاس،آلبالوی پیوندی (غیر محلی)گلابی و سیب نسبت به محصولاتی نظیر انگور، آلبالوی محلی و زردآلو و گردو و بادام مصرف آب بیشتری را دارند و به عبارتی جزء محصولات با مصرف آب بالا طبقه بندی می گردند.
در این بین درختانی نظیر انواع انگور و زرشک و بادام جزء خشک پسندترین درختان بوده و در این زمینه رکورددار می باشند.برای درک بهتر مساله چنین می توان گفت که محصولات جالیزی در طی دوره رشد تقریباً هر سه روز یکبار نیاز به آبیاری دارند و محصولاتی نظیر انواع هلو،انواع آلو،گیلاس،آلبالوی پیوندی (غیر محلی)گلابی و سیب در هر ۵ تا ۷ روز نیاز به آبیاری دارند و محصولاتی نظیر انگور و زرشک و بادام توانایی تحمل ۲۰ روز بی آبی را دارند(هر چند که آبیاری مرتب در فواصل ۱۵ روزه برای گیاهان ایده آل بوده و منجر به افزایش کمیت و کیفیت محصول در این درختان می گردند)پس به این نتیجه می رسیم که درختانی نظیر انگور،زرشک و بادام تقریباً یک پنجم خیار و کدو و لوبیا آب مصرف می کنند و این در حالی است که قیمت محصول این درختان بسشیار بیشتر از خیار و کدو بوده و محصولات جانبی درختی مثل انگور با خیار و کدو و لوبیا قابل قیاس نیست.
با توجه به شرائط آب و هوایی منطقه آبسرد بهترین کشت جایگزین با محصولات فعلی انگور می باشد چرا که هر چند بادام گیاهی خشک و پسند و با مصرف حداقلی آب می باشد ولی مقاومت کم این گیاه در مقابل سرمای بهاره آرا تبدیل به یک درخت با ریسک بالا نموده و مانند گردو همواره در خطر سرمازدگی و کاهش باردهی است.در رابطه با زرشک نیز بازار مصرف محدود این محصول و ریسک بازار آن مانعی جهت توسعه باغات زرشک در منطقه است.ولی درخت انگور با توجه به داشتن انواع واریته ها و طیف گسترده محصولات جانبی و همچنین خاصیت سایه گستری و فضاسازی یک درخت ایده آل برای منطقه می باشد.
البته در هنگام کشت توجه به واریته های مقاوم در مقابل سرما شرط اساسی می باشد چرا که واریته های مناطق گرمسیری در فصول پائیز و بهار در خطر سرمازدگی هستند ولی کشت واریته های مناطق سردسیر نظیر زنجان،کردستان،ارومیه و همدان که اتفاقاً از انواع بازارپسند هم می باشند می تواند هم اقتصاد کشاورزی منطقه آبسرد را نجات دهد و مانع از نابودی منابع آب گردد و حداقل در کوتاه مدت و میان مدت باعث حفاظت از منابع آبی محدود منطقه ما گردد.
فراموش نکنیم که قربانی نهایی تنش های آبی ما انسانها هستیم و کسانیکه از هم اکنون به فکر جایگزینی کشت و درختان باغ خود نباشند در سالهای آینده باید هزینه هنگفتی جهت سرسبز نگه داشتن باغات خود بپردازند.
