اعداد و ارقام و آمار نقش مهمی در ساده سازی موضوعات پیچیده دارند . با کمک چند عدد و نمودار هر آنچه که می بایست در صفحات طولانی خوانده شود ، در یک “فریم” به چشم میآید . اما ساده سازی تنها کارکرد آمار نیست . آمار مقایسه بین دو یا چند وضعیت را امکان پذیر می سازد و در عین حال میزان درستی تحلیل را نیز افزایش می دهد . آمار ، آیینه تمام نمای واقعیت و وضعیت جاری یک شهر ، کشور و جهان است . تعداد تولد و وفات ، آمار تورم میزان تولید ، ازدواج و طلاق و…. به ما می گوید در چه نقطه ای قرار داریم و چه آینده ای می تواند پیش روی ما باشد . بدون وجود آمار امکان برنامه ریزی، مدیریت و اعمال حاکمیت ناممکن خواهد بود و همانند راندن خودرو در مسیری ناشناس و در تاریکی مطلق بدون هیچگونه روشنایی است . به دلیل همین اهمیت است که علم آمار همپا با زندگی بشر توسعه پیدا کرده است . در کشورمان “مرکز آمار ایران” متولی گردآوری داده های متفاوت است تا بر اساس آن آمارهای مورد نیاز را تولید نماید و در دسترس عموم قرار دهد . اینک در جهان تقریبا چیزی به نام آمار محرمانه وجود ندارد و اگر هم آماری به صورت رسمی بیان نشده باشد با کمی صرف وقت و در کنار هم چیدن اطلاعات می توان با درصدی خطا آمار را محاسبه نمود .
اما وضعیت آمار در شهرستانهای شرق استان تهران چگونه است ؟ از مراجعه به سایت های مربوط به ادارات مختلف مشخص می گردد که تقریباً هیچ اهمیتی به انتشار آمار داده نمی شود . همچنین خبرنگاران از عدم همراهی مقامات شهرستان در ارائه امار معترض هستند . این بی اهمیتی به آمار دهی و یا رفتار عامدانه در عدم ارائه آمار ناشی از نگاه امنیتی است که به غلط در بین روسا و مقامات ادارات وجود دارد که احساس می کنند بیان آمار ممکن است موجب لو رفتن اطلاعات تلقی گردد . اما نکته جالب این است که روسای ادارات در حالی از ارائه آمار مثلاً طلاق و یا حتی تعداد جمعیت در هرم سنی خودداری می کنند که مشابه این آمار در سطح ملی کامل و دقیق موجود بوده و به راحتی در سایتهای مرتبط در دسترس می باشد . این پنهان سازی آمار سوال های متعددی را ایجاد می کند. از جمله اینکه ؛ هدف از پنهان کاری چیست؟ و یا اینکه با پنهان ماندن آمار آیا کمکی به رفع مشکلات می شود؟ وقتی جامعه نخبگانی دسترسی به آمار درست و به روز نداشته باشد چگونه می تواند از وضعیت موجود شناخت درستی به دست آورد و با تحلیل شرایط راهکار مناسب را ارائه دهد؟ و دیگر اینکه آیا پنهان نگاه داشتن آمار راه فراری برای عدم پاسخگویی به افکار عمومی نیست ؟
از فرصت استفاده نموده و به فرمانداران شهرستان های شرق استان تهران پیشنهاد می نماید در آغاز قرن جدید با انتشار کامل دادههای آماری شهرستان های خود در قالب یک کتاب، همانند آنچه مرکز ملی آمار ایران در سطح ملی منتشر می نماید فرصت مشارکت برای نخبگان جامعه در جهت کمک به رفع مشکلات را فراهم نمایند.
قطعاً این اقدام به عنوان الگو مورد استقبال دیگر فرمانداران در سراسر کشور قرار خواهد گرفت.
