ششمین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا در حالی ۲۸ خرداد ماه برگزار گردید که از یک سال پیش از این تاریخ خبرهای متعدد بازداشت برخی از اعضای شوراها در سطح کشور فضایی از بی اعتمادی به نقش و کارایی شوراها را در اذهان عمومی به وجود آورده بود . میزان مشارکت کمتر از گذشته رای دهندگان و تعداد آراء باطله زیاد که موجب شد تا در برخی از شهرها آرای باطله از رای فرد اول برگزیده هم پیشی بگیرد را می توان از جمله آثار همین بی اعتمادی برشمرد .
برای بررسی آسیب ها و چالش های فراروی انتخابات شوراها و همچنین نقش و کارکرد شوراها نکته حائز اهمیت سطح بندی شوراها از نظر وسعت جغرافیایی و به ویژه جمعیت حوزه های انتخاباتی است . شیوه و دلایل مشارکت رای دهندگان در شهرهای پرجمعیت با شهرهای کوچک کاملا متفاوت است ، همانگونه که نحوه عملکرد شوراهای شهرهای بزرگ با شهرهای کوچک یا روستاها متفاوت می باشد .
به نظر میرسد در بازخوانی انتخابات اخیر شوراها نحوه حضور و مشارکت کاندیداها و رای دهندگان در حوزه های انتخاباتی کوچک موضوع جذاب و قابل تاملی است و می توان از میان آسیب های شناسائی شده ، سه عنوان محل گرایی و قومیت گرایی / عدم شکل گیری کار جمعی و تشکیلاتی / و پدیده تک رائی را بصورت برجسته مورد توجه قرار داد . این سه معضل و مشکل را موضوع مشترک و محوری “عدم درک از کارکرد شوراها” به هم پیوند می دهد . یعنی اگر کاندیداها همچنین رای‌دهندگان به درستی با نقش و وظایف شوراها آشنا باشند می توان امیدوار بود تا حدی از بروز مشکل سه گانه برشمرده شده در بالا جلوگیری نمود . در یادداشت های آینده هر یک از سه گانه فوق را جداگانه مورد بررسی قرار خواهیم داد .
