۱٫ میدان انتخابات میدان مسابقه‌ی خدمت است. قرآن به ما دستور میدهد: «فَاسْتَبِقُوا الْخَیْرَاتِ» دنباله‌ی کار نیک با هم مسابقه بدهید. نامزدها با یک چنین نگاه بایستی به انتخابات نگاه کنند.
۲٫ نفرت پراکنی و اتهامات چنین و چنان یا شعارهای غیرواقع بینانه هم داده نشود. شعارهای غیرواقع بینانه گاهی ممکن است فریب مردم تلقی بشود. نه. با توجه به امکانات کشور و واقعیات کشور بایستی شعار داد و وعده داد و چه کرد. این جوری بایستی عمل کرد.
۳٫ ملاحظات اخلاقی جداً رعایت بشود. یعنی واقعاً اگر چنانچه نامزدهای انتخاباتمان هم در مناظراتشان، هم در مصاحبه‌هایی که با آنها میشود، سؤال جوابهایی که با آنها میشود، اخلاق اسلامی را رعایت بکنند، این سرریز میشود در جامعه، آحاد مردم ملاحظات اخلاقی را یاد میگیرند و رعایت میکنند. این سرمشقی برای آنها خواهد شد. و هنجارشکنی هم نکنند.
۴٫ راه حل بعضی‌ها برای اینکه بیشتر دیده بشوند، بیشتر شنیده بشوند، این است که هنجارشکنی کنند، خطوط قرمز نظام را به قول خودشان بشکنند. نظام جمهوری اسلامی یک نظام مستقر و پابرجاست، نظام جاافتاده است، خطوط اصلی نظام مشخص است. این جور نباشد که سعی کنند حالا با شکستن این حدود و ثغور مهم نظام جمهوری اسلامی برای خودشان یک موقعیتی دست و پا کنند که موقعیت هم به دست نمی‌آید.
