صوت محمدجواد ظریف را نباید در مواجهه با محمدجواد ظریف تحلیل کرد؛ او که در این صوت بارها اشاره می کند که این حرف ها نباید منتشر شود و البته موضع آقای ظریف پیشتر هم کمابیش مشخص بوده است؛ این صوت را باید از ناحیه پروژه‌ساز عملیات روانی دولت روحانی دید که از انتخابات نود و دو تا همین امروز دست به این کارها می زند!
مسئله سازی جدید را هم باید از سوی حسام الدین آشنا؛ رئیس مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری که مجموعه تاریخ شفاهی دولت روحانی زیر نظر او ضبط شده است؛ دید!
آشنایی که در هر دو انتخابات نود و دو و نود و شش با طراحی ایجاد دوقطبی‌هایی سعی در ایجاد فضای گفتمانی به نفع جریان غرب‌گرا داشته است؛ در موسم نزدیک به بزنگاه انتخابات هزار و چهارصد هم احتمالا همین تصمیم را دارد و با انتشار صوتی که مملو از شذوذات علیه ایران؛ مقاومت و حاج قاسم عزیز است؛ می خواهد گسل سیاست خارجه و مذاکرات را در انتخابات فعال کند.
زهی خیال باطل که همه ملت ایران می دانند حاج قاسم عزیز خود را سرباز جمهور می دانست و برای وحدت ملت و امنیت ایران و ایرانی مرد میدان بود و حتی در دیپلماسی هم از همه این آقایان دولت جلوتر بود!
لذا به نظر می آید نباید با جوگیری و واکنش های شدید به انتشار این فایل علیه ظریف در دام شکل‌گیری این دوگانه و دو قطبی و فضای گفتمانی به نفع مذاکره و منطق نامیمون دولت روحانی که احتمالا طراحی آشنای دولت است؛ قراربگیریم.
