شاخص های پایداری اقتصاد روستا
شاخص های پایداری اقتصاد روستا
مادام که سفره شهر نشینی فراوانتر است وخدمات بیشتری درشهرها وجود دارد و نیزکشاورزان احساس می کنندفروش زمین های زراعی از فعالیت های کشاورزی به صرفه تر است وظاهرا سود دهی بیشتری وجود دارد ودستگاه های اداری خدمات رسان قدرت انسجام دهی به خدمات همه جانبه برای جلوگیری از مهاجرت را ندارند، ما در این چرخه تبدیل روستاها به شهر گرفتار خواهیم بود.

در یادداشت قبل بیان شد، اقتصاد  روستا  بر اساس کشاورزی، دامداری وصنایع  روستایی بنا نهاده شده است.
ونیز بیان شد تمام تلاش های جهاد سازندگی برای ماندن کشاورزان در روستا ها بوده است.
وهدف از این تلاش ها حفظ بافت روستاها بوده است.
در حال حاضر اگر بخواهیم اقتصاد روستا پا بر جابماند وکشاورزان به شهرها سوق پیدا نکند چه کارهایی باید انجام گیرد(یاشاخص هایی باید رعایت شود)  .
۱-ارزشمند بودن یا با ارزش دانستن فعالیت های کشاورزی، دامداری وصنایع دستی روستایی به عنوان مادر تولیدات کشور

۲-ارائه خدمات مناسب مشابه شهرها برای روستاها مانند استحکام سازی منازل، آب بهداشتی، برق، گاز، خدکات پستی، بانکی، کانون های فرهنگی وهنری

۳-هماهنگی دستگاه های خدمات رسان کشاورزی ودامداری و.. مانند جهاد کشاورزی، بانک ها، بنیاد مسکن و… برای آسان سازی دریافت خدمات کشاورزی، دامداری و اداری که سطح بهره برداری را از سنتی وقدیمی به روش های نوین وبا بازدهی بالا  فراهم کند.

۴-ایجاد وارائه بنگاه های فروش محصولات کشاورزی ودامداری وصنایع دستی روستایی که مانع از بین رفتن دسترنج کشاورزان به دست دلالان شود.

۵-داشتن سرمایه برای تداوم فعالیت های کشاورزی ودامداری و…

حال نگاهی به روستاها بیندازیم وببینیم که این شاخص ها رعایت می شود؟!!

[ دور از انصاف است که نخواهیم خدمات کارشناسان و مسئولان ادارات ذیربط را نادیده بگیریم]

ولی باید آسیب شناسی صورت بگیرد، که چرا علیرغم این تلاش ها ثمرات چندان ارزشمندی به بار نمی نشیند وباز شاهد دگرگونی روستا به شهر هستیم.

ریشه های این تفکر را باید بررسی کرد که چرا چنین اتفاقی افتاده است؟!

بنظر می رسد این عوامل در بروز این فاجعه  تبدیل روستا به شهر دخالت دارد:
۱-  در هر صورت، خدمات شهر از روستا بیشتر است.
۲-تبدیل زمین های زراعی به مسکونی وتجاری وبه وجود آمدن ارزش افزوده برای آنها  و فروش آن ها وترجیح آن بر فعالیت های کشاورزی

۳-عدم هماهنگی، انسجام وبرنامه ریزی کار گروه هایی که باید پرچمدار ارزشگذاری فعالیت های کشاورزی  ودامداری باشند.
۴-عدم سرمایه مناسب برای رونق کشاورزی

مادام که سفره شهر نشینی فراوانتر است وخدمات بیشتری درشهرها وجود دارد و نیزکشاورزان احساس می کنندفروش زمین های زراعی از فعالیت های  کشاورزی  به صرفه تر است وظاهرا سود دهی بیشتری وجود دارد ودستگاه های اداری خدمات رسان قدرت انسجام دهی به خدمات همه جانبه برای جلوگیری از مهاجرت را ندارند، ما در این چرخه تبدیل روستاها به شهر گرفتار  خواهیم بود.

در یاداشت بعدی به نقش شوراها در فرآیند این تبدیل شدن روستا ها به شهر خواهیم پرداخت، انشاءالله.