شور انتخاباتی واژه نادرست در ادبیات سیاسی
شور انتخاباتی واژه نادرست در ادبیات سیاسی
شور، شعف و شادی در کنسرت های موسیقی، جشن و پایکوبی که آدمی تهی از تفکر و قدرت تصمیم گیری میشود معنا دارد و در ادبیات سیاسی انتخابات بیگانه است

مهدی جمشیدی؛ فعال اجتماعی و رسانه ای در یادداشتی به “شور انتخاباتی واژه نادرست در ادبیات سیاسی” اشاره کرد و نوشت؛

یکی از واژگانی که در زمان انتخابات در ایران به آن اشاره میشود؛ شور انتخاباتیست که در چندسال اخیر تاکید بر آن شدت گرفته و جای خود را در ادبیات سیاسی کشور پررنگتر نموده است.

موضوعی که مورد اشاره در این یادداشت می باشد، تفکیک انتخاب با انتخابات است، دو مقوله که به طور کامل در معنا و مفهوم دارای کارکرد جداگانه است که متاسفانه سیاسیون و مردم به آن توجه ندارند.

وقتی صحبت از انتخاب و یا قضاوت افراد میشود؛ به این معناست که تحقیق، شعور، دوری از تعصب، شناخت کامل و هرگونه وابستگی های قومی، قبیله ای و جناحی باید کنارگذاشته شود تا بتوان یک انتخاب درست را رقم زد و یا قضاوت منطقی نمود و زمانی هم که صحبت از ایام انتخابات میشود؛ یعنی شور و نشاط در زمان حضور در پای صندوق رای باید مدنظر قرار گیرد چون آدمی خود را مورد آزمایش انتخاب قرار داده است و این بدان معناست که با شور و شادی وظیفه سیاسی خود را به سرانجام برساند.

آنچه در ایام پیش رو از مردم انتظار میرود این است که انتخاب اصلح را در بازی های سیاسی و ستیزهای جناحی خدشه دار نکنند و بدانند که زمانی باید پاسخگوی اعمال خود درمورد انتخاب نادرست و از روی تعصب باشند.